آپشن‌های معاملاتی در واقع قراردادهایی مشتقه هستند که به صاحب‌‌شان این حق را می‌دهند که به خرید و فروش اوراق بهادار با یک قیمت توافق شده در یک بازه زمانی خاص بپردازند.
دو نوع آپشن وجود دارد. یکی به شما این حق را می‌دهد که نماد معاملاتی موردنظر را خریداری کنید و دیگری این حق را می‌دهد که آن را بفروشید.
حق یا اختیار خرید با نام Call Option یا آپشن خرید شناخته می‌شود. زمانی که در یک آپشن Call، قیمت استرایک آپشن از قیمت نماد مربوطه کمتر باشد، به اصطلاح آپشن in the money یا سودآور محسوب می‌شود.
به این ترتیب، اگر شما آپشن را خریده باشید و حالا به فروش نماد بپردازید، سودآوری خواهید کرد.
زمانی که باور دارید نماد معاملاتی ارزش بیشتری در آینده و قبل از پایان زمان آپشن پیدا خواهد کرد، به خرید آپشن Call می‌پردازید.
در این صورت شما از آپشن استفاده می‌کنید و نماد معاملاتی را با قیمت استرایک مربوط به آپشن خریداری کرده و بلافاصله آن را با قیمت بالاترِ فعلی بازار می‌فروشید.
اگر قیمت افزایش پیدا نکند، شما نمی‌توانید از آپشن استفاده کنید. اما توجه کنید که تنها ضرر شما علاوه بر هزینه تراکنش، تفاوتِ قیمت استرایک و قیمت فعلی در بازار خواهد بود.
مزیت دیگر Call Optionها این است که در صورت افزایش قیمت، می‌توانید خودِ آپشن را بفروشید. با این روش بدون اینکه برای داشتن نماد معاملاتی پولی پرداخت کنید، سودآوری کرده‌اید.
با یک آپشن فروش یا Put Optionتا زمان انقضای آپشن، شما اختیار یا حق فروش نماد معاملاتی مربوطه را با قیمت استرایک مشخص‌‌شده به دست می‌آورید.
یک آپشن Put زمانی به اصطلاح in the money یا سودآور محسوب می‌شود که قیمت استرایک بالاتر از قیمت فعلی نماد معاملاتی باشد.
بنابراین اگر آپشن فروش را قبلا خریده باشید و حالا نماد معاملاتی را خریداری کنید، به دلیل اینکه قیمت خرید شما پایین‌تر از قیمت فروش‌تان بوده است، سود می‌کنید.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
