معمولا سرمایه‌گذاران بر روی بازه‌های زمانی بزرگتر متمرکز هستند.
جاه‌طلبی سرمایه‌گذاران این است که یک پرتفوی را در طول زمان بسازند و بر روی سهام، اوراق قرضه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر موارد سرمایه‌گذاری کنند.
1 – سرمایه‌گذاران معمولا به ترندهای کوتاه‌مدت توجهی نمی‌کنند: تعهد بلندمدت آنها به بازار اجازه می‌دهد که در یک ترند نزولی کوتاه‌مدت صبر پیشه کنند و انتظار داشته باشند قیمت در آینده افزایش پیدا می‌کند.
2 – سرمایه‌گذاران معمولا بر روی عناصر بنیادی بازار تمرکزی می‌کنند زیرا این عناصر در بلند مدت نقش بزرگتری دارند.
برای مثال، سرمایه موجود در بازار ممکن است برای معاملاتی که برای چند ساعت تا چند روز باز می‌مانند، مهم نباشد.
با این حال، سرمایه‌گذارانی که به خرید سهام یک شرکت می‌پردازند تا چند سال آن را نگه دارند، به این اطلاعات برای تصمیم‌گیری بهتر نیاز دارند.
3 – معمولا سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت با سرمایه‌‌ی بزرگتر و بیشتر ارتباط دارند.
4 – تنوع‌بخشی در پرتفوی معاملاتی، نقش بزرگی در سرمایه‌گذاری دارد. یک پرتفوی که به خوبی تنوع‌بخشی شده است، باید تعادل داشته باشد تا ریسک‌ها را بتوان بهتر مدیریت کرد.
3 – بازارهای پرنوسان به مقدار بسیار بیشتری برای معامله‌گران جذاب هستند در حالی که سرمایه‌گذاران معمولا به شرایط باثبات‌تری نیاز دارند.
4 – تنوع‌بخشی به پرتفوی معاملاتی مثل سرمایه‌گذاران برای معامله‌گران کوتاه‌مدت نیز اهمیت بالایی دارد. مدیریت ریسک و کنترل احساسات برای همه مواردی کلیدی محسوب می‌شوند.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
