قراردادهای آتی (Futures) و آپشنها هر دو ابزار مشتقهای هستند که ارزش آنها از نماد معاملاتی مربوط به آنها نشات میگیرد.
هر دوی آنها دارای مزیتها و معایبی نسبت به یکدیگر هستند. یکی از مزیتهای آپشنها واضح است. قراردادهای آپشن به خریدار خود اختیار فروش نماد معاملاتی را میدهد و خریدار مجبور به این کار نیست.
اما قراردادهای آتی نیز دارای مزایای قابل توجهی نسبت به آپشنها هستند. یک قرارداد آتی در واقع توافقنامهای الزامآور بین خریدار و فروشنده برای خرید یا فروش نماد معاملاتی در یک قیمت و تاریخ مشخص است.
قراردادهای آتی ممکن است بهترین راه برای معامله سهام نباشند اما برای معامله کالاها، ارزها و شاخصها، راهی عالی هستند.
ویژگیهای استاندارد شده آنها و سطح بالای اهرم یا لوریج مربوط به Futureها باعث میشود این انتخاب مناسبی برای سرمایهگذارانی باشد که تحمل ریسک بالایی دارند.
2 – هزینههای معاملاتی ثابت
مارجین موردنیاز برای قراردادهای آتی ارزی و کالاهای قابل توجه، شناخته شده است زیرا این موارد برای سالها دچار تغییر چندانی نشدهاند.
مارجین موردنیاز ممکن است به طور موقتی در زمانی که نماد در حال نوسان قیمتی است، افزایش پیدا کند اما در اکثر مواقع این مبلغ در طول سالها ثابت میماند.
این یعنی یک معاملهگر در واقع قبل از شروع به معامله میداند چه مقدار از سرمایهاش در معرض ریسک است.